ازدواج برای زن، طلاق برای مرد
اگر بشر همه آن چیزهای فطری را بر اساس غریزه‌اش خراب نمی‌کرد، الآن دنیا گلستان بود. گیرم تو فطرتت را نمی‌شناسی، چرا به وحی اعتماد نمی‌کنی که این‌گونه خانواده را به تباهی نکشانی. بیشترین مطالب قرآن درباره خانواده برمی‌گردد به طلاق. آن‌وقت تو به اسم این که خدا طلاق را دوست ندارد، حق طلاق به زن داده‌ای تا نتیجه‌اش همین بشود که می‌بینی؟
ای کاش روان‌شناسان بیایند و تبیین کنند اینکه حق طلاق دست زن باشد، چه آفت‌هایی دارد. و از آن طرف جامعه‌شناسانی بیایند و بگویند حضور دو شاهد برای طلاق و حَکَم‌هایی که از دو خانواده می‌آیند، چطور مرد را از طلاق‌های بی‌خود منصرف می‌کند و خانواده را تحکیم می‌بخشد.
اگر طلاق را که امری مردانه است پذیرفتیم، ازدواج را هم به عنوان امری زنانه می‌پذیریم که در آن زنِ مرددوست، مولای خود را آزادنه انتخاب می‌کند و مرد آزادانه می‌پذیرد. مسئله این است که ما به عکس عمل می‌کنیم؛ حق ازدواج را به مرد می‌دهیم و طلاق را به زن. خیلی هم روشن‌فکر شویم، بین هر دو تقسیم می‌کنیم! خواهش می‌کنیم که از این پس ازدواج را برای زنان و طلاق را برای مردان بگویید.
