آفتی به نام «کدبانو» بودن
«بانو» و «کدبانو» دو اصطلاح محترمانه‌ای است که گاهی برای مخفی کردن عیب‌های زنان به کار می‌رود. مثلاً به همان اندازه که زنان اسوه برای مذهبی‌ها محترم‌اند و «بانو» خطاب می‌شوند، غیرمذهبی‌ها هم خواننده‌های زنی که با هر لباس و در هر جایی دیده می‌شوند، «بانو فلان» نام می‌دهند.
«کدبانو» هم که به همین میزان محترم است و باید به زنان «خانواده‌دار» گفته می‌شد، جای خودش را به زنان «خانه‌دار» داده است؛ زنانی که خانه را خیلی خوب می‌شویند و می‌روبند و غذای خوب درست می‌کنند و پرستار خوبی برای بچه‌ها هستند، ولی «خانواده‌داری» نمی‌کنند!
«خانواده‌داری» یعنی ساختن مرد و بچه‌ها برای یک زندگی اجتماعی که نقش ویژه زن را نشان می‌دهد. رابطه گرم با همسر و مهرورزی با بچه‌ها ضرورت این زندگی است که معمولاً جای خودش را به همان رفتارهای ظاهری می‌دهد و زنان را «کدبانوی خانه» می‌کند به جای «بانوی خانواده».
