از جشن عروسی تا جشن طلاق
همه می‌دانیم که یکی از مهمانی‌های مستحب همین جشن یا «ولیمه عروسی» است که برای «ازدواج دائم» سفارش شده نه ازدواج موقت. هرچند خیلی‌ها هر ریخت‌وپاشی می‌کنند به بهانه همین استحباب می‌کنند، ولی به‌هرحال در خوب بودن اصل این جشن شکی نیست.
حالا ما که خیلی راحت ازدواج موقت را حذف کرده‌ایم، جوان‌هایمان را در یک دوگانه گذاشته‌ایم: یا ازدواج نمی‌کنی یا ازدواج دائم می‌کنی. اگر ازدواج نکند که دیگر جشن ازدواج معنی ندارد. اگر هم ازدواج دائم بکند، باید ولیمه بگیرد که حالا یا ولیمه و جشن عروسی را سخت کرده‌ایم، یا آن‌قدر خانواده‌ها بی‌خیال شده‌اند که به جای جشن می‌گویند پولش را به فقرا می‌دهیم یا مثلاً سفر می‌رویم!
چه تعقل بی‌خردانه‌ای! خدایی که به تو صدقه دادن را سفارش کرده، از تو جشن عروسی را خواسته تا همه دنیا بدانند خدا پیوند زن و شوهر را دوست دارد. آن‌وقت شما این را به حاشیه می‌برید و ارزش ازدواج را پایین می‌آورید. ازدواج موقت هم که نیست؛ پس منتظر باشید که به جای ازدواج طلاق‌ها را جشن بگیرید! پناه‌برخدا!
